Yürekleri şirketlerden yana atan partiler yoksulluğu gündeme getirirse, bu ancak olumsuz bir bağlamda olur: Mesela "Hartz IV yardımı alanlara hadlerini bildirelim" gibi. Yoksulların yaşadıkları zorluklara dikkat çekmek yerine, onları aşağılamayı tercih ediyorlar. Dahası, eğer bu gruptan biri bir suç işlerse ya da ruhsal bir hastalığa sahipse, sistemin gözünde yardıma muhtaç biri olarak değil, "suçlu bir yabancı" olarak görülüyor. Ve çözüm? "Hemen kurtulalım!"

Bu siyasetin temel stratejisi şu: Sosyal kimlikler, kültürel kimliklerin arkasına gizleniyor, ama hedef değişmiyor. Ekonomik sistemin sürekliliği için toplumda her zaman "aşağıda" kalacak bir kesime ihtiyaç var. Almanya gibi tarihsel suçlarıyla yüzleşmeyen bir toplumda, bu rol göçmenlere biçiliyor. Oysa aslında yapılan şey, alt sınıfın varlığını sürdürmekten başka bir şey değil.

Bugün siyasetçiler, mülteciler üzerinde ödeme kartları, çalışma yasakları, ikamet zorunluluğu ve sınır dışı tehdidi ile baskı kuruyor Eskiden "Hartz IV alanlara hadlerini bildirelim" denirken, şimdi aynı söylem "Göçmenlere hadlerini bildirelim" şeklini aldı. Değişen bir şey yok, sürekli aynı döngü içinde dönüp duruyoruz.

Peki bundan sonra ne olacak?
Oliver David'e göre, Tahmin 1: Seçimden önce göçmenlik tartışması sönebilir. Pek olası değil ama mümkün. Bu durumda parası olmayanlar daha da gözden düşecek.

Tahmin 2: Kışkırtmalar tüm hızıyla devam edecek. Yeni bir CDU-Yeşiller ya da CDU-SPD koalisyonunda, yoksullara yönelik yaptırımlar artacak, Vatandaş Parası yardımı düşürülecek. Aynı senaryo devam edecek.

Peki ya herkes için politika yapılan bir toplumda yaşasaydık? En çok yardıma ihtiyacı olanlara odaklanan bir sistemimiz olsaydı? Şu an elimizde cevap yok, sadece sorular var.