Geliri ortalama kazancın altında kalan veya yoksul olan bir kişi borçlarını ödeyemediği ve toplumsal yaşama katılamadığı için toplum tarafından dışlanma tehdidi altına giriyor.

Bu gerçek, 80 milyon nüfuslu bir sanayi ülkesinde 16 milyon insanın toplumsal durumunu ve bunun sebep olabileceği ruhsal bunalımı anlatıyor.

Sanayileşmenin, ülkenin ekonomik olarak güçlenmesinin halka refah olarak değil ödenecek fatura olarak döndüğünü bundan daha iyi hangi resmi açıklama anlatabilir?