Alacakaranlıkta sahur yemeğiyle başlayan oruç, güneşin batmasıyla birlikte bitiyor ve yemek zamanı başlıyor. Bu çoğunlukla bilinçli bir şekilde gerçekleşiyor. Bu da orucun bir fast food restoranına giderek değil aile, eş ve dostlarla birlikte yemek yenerek açılması anlamına geliyor. Bunları ortaklaştıran ise gün boyu yemek yememiş olmaları. İslama göre sabahleyin siyahla beyaz ayırt edilene kadar yenebilir ve içilebilir.

Bir ayın sonunda ise kutlamalar birlikte yapılıyor. Oruç zamanı, hayatı yeniden ciddiye almayı gerçekleştiriyor. Oruç Hıristiyanlarda da var. Ama Müslümanların birlikte oruç tutup birlikte yemeleri ve kutlamaları daha büyüleyici görülüyor.

Bu yıl da Müslüman aleminin Ramazan ayı iftar sofraları buluşmalarıyla renklenecek.
Diğer dinler gibi yardımlaşma, dayanışma, adalet, kardeşlik ve özgürlük için ortaya çıkan İslamiyet, mezheplerin ortaya çıkmasıyla çıkar çatışmalarına dönüşerek bu hedefinden vaz geçti. “İnsanı Yaşat” emri, ‘katli vacip’e dönüştü.
Ramazan ayı, dinin ilk ortaya çıktığı yardımlaşma, dayanışma, adalet hedefine dönüşün sadece 30 günlüğüne yaşandığı bir ay olma özelliğine sahip.
Bununla birlikte kapitalist mantığa göre çalışma sürelerinin oruç tutulan saatlere göre düzenlenmesi, iftar zamanlarında mesailere ara verilmesi söz konusu değil. Bunun gerekçesi ise “Allah çalışanı sever.”
Bu da adalet, dayanışma, kardeşlik sağlamak amacıyla ortaya çıkan İslamın hedeflerinden “gerekçeler” ile vaz geçişe bir örnek.
Almanya’da da Ramazan boyunca oruç tutanların sayılarının az olmadığı gözleniyor. Bunu da teravih namazlarında camilerde toplanan kalabalık doğruluyor.

En çok da camilerde kurulan iftar soflarını görünce Almanya’da Ramazanın özel bir dönem olduğunu kavramak daha kolay oluyor.

Ülke genelinde yaklaşık 3 500 caminin tamamında Ramazan boyunca her akşam iftar sofraları kurulacak.

Ramazan ayına 4 Temmuz Pazartesi günü kılınacak bayram namazı ile veda edilecek.