Son günlerde arkasında yabancı düşmanı, ırkçı anlayışın yer aldığı olayların sayısı giderek artıyor.

Yangınlardan geriye yıkıntılar ve onlarca soru kalıyor. 

Badern würtemberg'deki Weis im Tal'da mültecilerin yerleştirilmesi için hazırlanan mekânın yakılması gibi.

Yanıyor

Weissach im Tal, Berlin, Remchingen, Büttelborn, Tröglitz. Liste uzuyor. Mülteci yerleşim mekânlarından ateşler yükseliyor. Sadece Doğu Almanya'da değil, bilakis tüm ülke genelinde.

Sadece bu yıl içinde büyük çoğunluğu henüz boş olan Brandenburg'daki Nauen'de olduğu gibi 20 mülteci yurdu yakıldı.
Orada spor salonu ateşe verildi. Oraya 100'den fazla mülteci yerleştirilecekti.

Irkçı ve Neonaziler için yakmalar kurulan sistemle yürüyor.

“90’lı yıllarda içinde insanların yaşadığı mülteci yurtları ateşe verilirken, şimdi mültecilerin yerleştirileceğinin açıklandığı yerleşim mekânları yakılıyor. İnsanların yakılmasından vaz geçildi fakat oturulacak yerler oturulamaz hale getirilerek mültecilerin bölgeye gelmesi engelleniyor.”

Irkçıların yaşam anlayışı, tekabül ettikleri çevre dışındaki herkese düşman oldukları biliniyor, ama her zaman değil. Zihinsel kundakçılık internette gerçekleşiyor. Neonazi, ırkçı inisiyatifler, dernekler, gruplar mülteci yurtlarının nerelerde bulunduğunu gösteren haritalar yayınlıyor. Mültecilere karşı kışkırtmalar diğerleriyle birlikte sosyal medya üzerinden yapılıyor.

Sosyal Demokratalar bu sorunu çözecek!
Başbakan Yardımcı ve Ekonomi Bakanı SPD’li Sigmar Gabriel’in, mültecilere saldıranları aşağılayıcı, küçültücü, “ayak takımı” sözleri 1920’li yılları hatırlattı.
Saraylarda bir aya gelen entelektüeller, çalışmalarına yeni başlamış Nazileri “bunlardan korkmak için bir sebep yok. Bir avuç ayak takımı” diyerek görmezden geliyorlardı.

Sosyal Demokratlardan umudunu kesmiş devlet dairelerinde, şirket bürolarında çalışan ve küçük esnaftan oluşan orta sınıf ayaklanıp proleterleri de arkalarına alarak Hitleri iktidar yapmıştı.

Artık ya yoksul ya da varlıklı olarak, siyah veya beyaz gibi toplumun kutuplaştığı dönemde yaşıyoruz.

Daha önce sosyal ve politik çalışmaların sürdüğü bir tarihsel dönemde farklı katmanlardan insanlar birbirlerinden bir şeyler öğrenebiliyordu.

Bugün ise vücudunun her tarafı dövmeli, saçları hitler traşlı, çocuğuyla ilgilenemeyen, işi ve cebinde parası olmayanlar bir tarafta. Varlıklılar bir tarafta. Varlıklıların çocukları onlara Asi diyor.

“Asi” grubunda yer alanlar, ülkeye gelen mültecileri en yüksek yaşam güvencesi olan insanlar olarak değerlendiriyor ve onlara kıskançlık ve nefretle bakıyor.

Bu durumu ortadan kaldırmak için parmağını bile kımıldatmayan sosyal demokratların yapabileceği tek şey kalıyor o da aşağılayıcı ve küçültücü sözler.