İnsanlık tarihinin en karanlık, en korkunç dönemi kuşkusuz Hitler Faşizmi dönemidir. Faşizm döneminde katliamların gerçekleştirildiği toplama kampları denince ilk akla gelenler Dachau, Buchenwald, Matthausen, Auschwitz-Birkenau ve Ravensbrück’tür

Ravensbrück ve Sachsenhausen toplama kamplarında ikinci dünya savaşının başlangıç tarihi 1936 ile bitişi arasında 350.000 tutuklu vardı. 

Ravensbrück ise kadınlar için yapılan en büyük toplama kampı olmasıyla tanınıyor. 140.000 kadına cehennem olan Ravensbrück, Berlin’e 85 kilometre uzaklıkta Brandenburg sınırları içinde bulunan Schwedsee Gölü yanında, Hitler’in en sadık uşaklarından Heinrich Himmler’e ait bir malikanenin 170 dönümlük arazisine 1939 yılında kuruldu.

Burada on binlerce kadın hayatını kaybetti. Gezilen yerler, okunan her yazı, dokunulan taşlar insanın kanını donduruyor. Şaşkınlıkla oturuyorsun, düşünüyorsun; ‘hayır bunları yapanlar, yaptıranlar insan olamaz!’ deyip karanlığın labirentinden kurtulmaya çalışıyorsun. Ama „evet bunu yapanlar insandı. Ve ölçüsü, kalitesi değişse de insanlar katliama devam ediyor. “

Kampın girişinde duvara kazılmış olan Alman yazar Anna Seghers’in şu sözleri kampa gelenlere gerçekleri görmeye hazır olun diyor: ‘Onlar hepimizin anaları, bacıları ve ablalarıydılar. Eğer bu kadınlar narin ve çelimsiz vücutlarını faşizm dönemi boyunca size ve geleceğinize siper etmemiş olsalardı bugün özgürce öğreniyor, oynuyor olamazdınız ve buraya gelemezdiniz!’

Uyarı yerinde ve düşündürücü. Buna karşılık “özgürlüğü isteyene” uyarısı eksik kalmış. Çünkü özgürlüğü isteyip istemediğimiz hala tartışmalı bir konu olmaya devam ediyor.