"Parthenon der Bücher-Kitapların Abidesi" uzaktan, binlerce renkli mozaik taşından yapılmış gibi görünüyor.

Sütunların önünde durulduğunda şu kitaplar göze çarpıyor: “Guantanamo günlüğü“, „Genç Werther’in acıları“, „Alice Harikalar Ülkesinde“, „Petrol“, „İncil“, "Don Quijote", "Şeytan ayetleri“, "Küçük Prens.“

documenta kapılarını açtı. Sanat dünyası Kassel’e bakıyor.

Arjantinli sanatçı Marta Minujin‘in „Kitapların Abidesi’ eserinin cephesi dünyanın herhangi bir ülkesinde yasaklanmış veya hala yasaklı olan toplam 50.000 kitapla kaplandığında tamamlanmış olacak.

Her kitap kurumlar veya özel kişiler tarafından bağışlandı. Bu nedenle sansüre karşı kolektif bir sanat eseri olma özelliği taşıyor.

Onun „demokrasinin beşiği“ olarak örnek aldığı savunulması gereken anlamında Atina’daki Akropolis.

Birçok kitap 1933 yılında Naziler tarafından tam da bu anıtın kurulduğu Friedrichsplatz’da 30.000 kişinin alkışları arasında yakılmıştı.

„Kitapların Abidesi“nin ortasında durulduğunda yanan kitapların çıkardığı ateş sesleri, ateşin yüreği dağlayan sıcaklığı ve dalgalanan alkış ve slogan sesleri duyulabiliyor.

"Kitapların Abidesi" bize dünyanın neresinde sözlerin özgürlüğünün uzun vadede garantisi var? sorusunu sorduruyor. Bu nedenle abide artık haklı olarak bu documenta’nın bir simgesi.