Eski düzen yeniden işler hale getirilmedi, tam tersine Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan ülkeyi kökten yeniliyor.

Ordudan, polis teşkilatından, yargıdan, okullardan ve üniversitelerden büyük sayıda tasfiyeler yapıldı, medya kuruluşları kapatıldı, gazeteciler tutuklandı.
Bunların hepsi demokratik mi? Veya demokrasiyi korumak için zorunlu önlemler mi?

Bu soruya öncelikle Türkiye’de yaşayan insanlar cevap verecek. Özgürlüklerden kaçışın ruh halinin hakim olduğu Uluslararası kamu oyu da, tabi ki, varsa, bu uygulamaların içinde yer alarak katkı sunacak.

Cevap verme süreci, adaleti ve hakikati doğru bulanlarla değil, inanlarla, gereksiz görenler arasında ete kemiğe bürünecek.

Adalet ve hakikat duygusu, her bireyin çocukluğunda yani güçsüz olduğu durumda anne ve babanın davranışlarına tepki olarak gelişen bir duygu olduğu için herkeste saklı bir güç olarak vardır. Ama adalet ve hakikat isteyen bu saklı gücün kullanılması bedel ödemeyi gerektirdiği için kolay değildir.  

Demokrasi, adalet, hakikat ve özgürlük fikirlerinin yaygınlığı ağırlığıyla doğru orantılı değildir.