Sosyal konut sayısı yaklaşık 26.000 azalarak 1,046 milyona düştü. Bu, hükümetin düşük gelirli insanlara uygun fiyatlı konut sağlama konusunda ciddi bir başarısızlık yaşadığını gösteriyor. Üstelik bir önceki yıl da 15.000’lik bir kayıp yaşanmıştı.

“Turbo Konut Yapımı” ne kadar gerçekçi?
Hükümet bu tabloyu “Turbo Konut Yapımı” adını verdiği yeni bir planla düzeltmeyi vaat ediyor. İmar Bakanı Verena Hubertz, ruhsat süreçlerini hızlandırmak ve yeni inşaat alanları belirlemek gibi hedefler açıklasa da, bu vaatlerin ne kadar uygulanabileceği belirsiz. Daha önce defalarca dile getirilen “yılda 400.000 konut hedefi” hiçbir zaman tutturulamadı. Bu nedenle kamuoyunda bu yeni vaatlerin de bir “seçim vaadinden öteye geçemeyeceği” yönünde ciddi şüpheler var.

Gerçekçi çözümler neden gecikiyor?
Uzmanlar, her yıl en az 210.000 yeni sosyal konut yapılması gerektiğini vurguluyor. Ancak şu anda yapılan destekler çoğunlukla özel sektöre yöneltiliyor ve bu, uzun vadeli çözüm sunmuyor. Ayrıca bir konut sosyal statüsünü kaybettiğinde, yerini hemen yenisi almıyor – bu da stoku eriten başlıca nedenlerden biri.

Devlet konut sahiplerinin yaptığı konutları belirli bir süre boyunca (genelde 20-30 yıl) yalnızca düşük gelirli insanlara vermesi şartıyla Sosyal konut projelerine mali destek veriyor. Ancak bu süre sona erdiğinde, konut sosyal konut statüsünü kaybederek herkese kiraya verilebiliyor. Bu nedenle son yıllarda pek çok konut, artık sosyal konut statüsünden çıkmış durumda ve bu da düşük gelirli insanlar için barınma krizini büyütüyor.

Kronikleşen bir kriz
Almanya’da özellikle büyük şehirlerde konut sıkıntısı artık yapısal bir soruna dönüşmüş durumda. Kiralar hızla artıyor, dar gelirli kesimler barınma sorunuyla karşı karşıya kalıyor. Hükümetin şimdiye kadarki politikaları bu krizi hafifletmekte yetersiz kaldı. Eğer hızlı ve yapısal reformlar hayata geçirilmezse, “konut hakkı” kağıt üstünde kalan bir ideal olmaktan öteye geçemeyecek gibi görünüyor.