Bu hafta sonu Baden-Württemberg, Rheinland-Pfalz ve Saksonya-Anhalt eyaletlerinde eyalet parlamentosu seçimleri yapılacak.

Kamuoyu araştırmaları, AfD’nin her üç eyalette de zorlanmadan yüzde 5 barajını aşacağını gösteriyor.

Irkçı partinin Baden-Württemberg’de yüzde 12.5, Rheinland-Pfalz’da yüzde 9, doğum yeri olan Saksonya-Anhalt’ta ise yüzde 19 oranında oy alarak SPD’yi bile geride bırakacağı ortaya çıktı.

Her ne kadar kendilerini halk partisi olarak gören ama halk için 30 yıldır hiçbir şey yapmayan SPD, CDU gibi partilerin politikacıları ateş püskürseler de, böyle bir sonuç hiç de şaşırtıcı olmayacak. Çünkü söz konusu partiler halkın refahını sağlayacak, sosyal adaleti gerçekleştirecek, zenginliğin adil bir şekilde dağıtılması için hiçbir şey yapmadılar. Tam tersine Almanya’yı Milyonlarca insanın Hartz IV yardımıyla yaşadığı, 3 milyon civarında işsizin olduğu yoksullar ülkesi yaptılar.

Ve politikacıların bu yoksulların, yoksulları destekleyebileceğini düşünmeleri, onların gerçeklerin ne kadar dışında yaşadıklarını bir daha kanıtladı.

Bir kısım olanakları kullanabilen yoksul, bir diğer yoksulu verilen yardımın bir kısmını alacağı ve kendisine az kalacağı gerekçesiyle rakip olarak görür. Ayrıca kendisi yoksulluk içinde yaşarken başka bir yoksula yapılacak yardımdan rahatsız olur.

Irkçı AfD yoksulluğun, sosyal adalet ve gelir eşitsizliğinin hat safhada olduğu bir sırada başlayan sığınmacı akınına karşı doğruluğu yanlışlığı bir yana sunduğu çözüm önerileriyle seçimlere giriyor.

Irkçı bir partiye destek vermeye hazır bir kitlenin beklentilerini anlamak yerine, AfD’nin bir gün gelip kendiliğinden yok olacağı senaryosuyla çekilecek filmin izleyici bulacağı beklentisi topu taca atmak gibi bir şey.

Eyalet seçimlerindeki tedirginliğin asıl sebebi AfD gibi ırkçı bir parti değil, geleneksel partilerin iktidarı kaybetme korkusu olarak algılanmalı. Çünkü geleneksel partiler sol ve sosyalistlerin dışında her görüşle iktidarı paylaşmaya hazırdır.