Özel bilgilerin korunması Almanya'da çoktan unutulmuş konular dosyasına girdi.

Bu yasa iki yıl önce büyük tartışmalara sebep olmuştu.  #00:00:42-0#

Mecliste iki defa tartışılan elektronik kimlikler yasası koalisyonun “evet”i ve muhalefetin “hayır”ı ile kabul edildi. 87 saniye.

Özgürlük haklarına karşı güvenlik, hem de hiç tartışılmadan. İngiltere Avrupa'nın en sert izleme ve kontrol yasalarına sahip. Bu güvenlikçi yasalar bir işe yaramadığına göre an azından insan neyin yardımcı olabileceğini düşünmeli, öyle değil mi?

Anayasal hakları korumak için bir şeyler yapmak gerekmiyor mu?  

Halk hükümetin bu yaptırımlarına neden ses çıkarmıyor? Sorusuna mizahçılar: Halk, halk. Ne istiyor halk? Üç öğün yemek, haftada iki gün anne ziyareti ve ayda bir defa banyo.
Çıldırmış katil biyometrik kimlik bilgileri ve güvenlikle önlemleriyle durdurulacak
16.01.2015 - „Kişisel İletişim Verilerini depolayalım“.
Hepimiz Charlie’yiz denileli ancak 8 gün olmuştu ki özellikle insanlar üzerinde oluşan korkudan kazanç elde etme çalışmaları da başladı.

O gün özgürlük marşını söyleyen aynı politikacılar henüz 24 saat bile bekleyemeden özgürlüklerin sınırlanması planlarını yapmaya başladı.

Politikacılar kişisel verilerin depolanmasını, güvenliğin artırılmasını bu saldırıları oya çevirebilmek için hararetle savunuyor. Çünkü bunu isteyen bir seçmen kitlesinin olduğu biliniyor. Ama aynı profesyonel politikacılar bunun bir işe yaramayacağını da biliyor.

Çünkü çıldırmış bir katili ne kişisel verilerin depolanması ne polis ne de asker durdurabilir.

Bu sembolik bir eylem riyakârlığından başka bir şey değil. Seçmenlere „bu konuda bir şeyler yapabiliriz“ demek istiyorlar. İngiltere’de Fransa'da veriler kaydediliyor. Bu gerçekler ortada iken bir şeylerin önlenebileceği öneriliyor. ABD’de de tüm veriler kaydediliyor ve kontrol ediliyor. Buna rağmen emin olmak mümkün değil.